máistir
| máistir | |
| pronunciación | falta agregar |
| grafías alternativas | maighistir |
Etimología
editarDel irlandés medio maigister, del latín magister
Sustantivo masculino
editar| flexión indefinida | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Caso | Singular | Plural | |||||||||
| Nominativo | máistir | máistrí | |||||||||
| Vocativo | a mháistir | a mháistrí | |||||||||
| Genitivo | máistir | máistrí | |||||||||
| Dativo | máistir | máistrí | |||||||||
| flexión definida | |||||||||||
| Nominativo | an máistir | na máistrí | |||||||||
| Genitivo | an mháistir | na máistrí | |||||||||
| Dativo | leis an máistir don mháistir |
leis na máistrí | |||||||||
| mutación inicial | |||||||||||
| |||||||||||