meditabundus
Latín editar
| meditabundus | |
| clásico (AFI) | [mɛd̪ɪt̪äˈbʊn̪d̪ʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [med̪it̪äˈbun̪d̪us] |
| rima | un.dus |
Etimología editar
De meditor ("meditar") y el sufijo -bundus.
Adjetivo editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | meditabundus | meditabunda | meditabundum | meditabundī | meditabundae | meditabunda |
| Vocativo | meditabunde | meditabunda | meditabundum | meditabundī | meditabundae | meditabunda |
| Acusativo | meditabundum | meditabundam | meditabundum | meditabundōs | meditabundās | meditabunda |
| Genitivo | meditabundī | meditabundae | meditabundī | meditabundōrum | meditabundārum | meditabundōrum |
| Dativo | meditabundō | meditabundae | meditabundō | meditabundīs | meditabundīs | meditabundīs |
| Ablativo | meditabundō | meditabundā | meditabundō | meditabundīs | meditabundīs | meditabundīs |
- 1
- Meditabundo, pensativo.
- Sinónimos: concoquens, pensitabundus.