meditabundus
meditabundus | |
clásico (AFI) | [mɛd̪ɪt̪äˈbʊn̪d̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [med̪it̪äˈbun̪d̪us] |
rima | un.dus |
Etimología
editarDe meditor ("meditar") y el sufijo -bundus.
Adjetivo
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | meditabundus | meditabunda | meditabundum | meditabundī | meditabundae | meditabunda |
Vocativo | meditabunde | meditabunda | meditabundum | meditabundī | meditabundae | meditabunda |
Acusativo | meditabundum | meditabundam | meditabundum | meditabundōs | meditabundās | meditabunda |
Genitivo | meditabundī | meditabundae | meditabundī | meditabundōrum | meditabundārum | meditabundōrum |
Dativo | meditabundō | meditabundae | meditabundō | meditabundīs | meditabundīs | meditabundīs |
Ablativo | meditabundō | meditabundā | meditabundō | meditabundīs | meditabundīs | meditabundīs |
- 1
- Meditabundo, pensativo.
- Sinónimos: concoquens, pensitabundus.
Descendientes
editar
|