mus
mus | |
pronunciación (AFI) | [mus̺] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | mus | musa | musak |
Ergativo | musek | musak | musek |
Dativo | musi | musari | musei |
Genitivo | musen | musaren | musen |
Comitativo | musekin | musarekin | musekin |
Benefactivo | musentzat | musarentzat | musentzat |
Causativo | musengatik | musarengatik | musengatik |
Instrumental | musez | musaz | musez |
Inesivo | musetan | musan | musetan |
Separativo | musetako | museko | musetako |
Adlativo | musetara | musera | musetara |
Adl. extremo | musetaraino | museraino | musetaraino |
Ac. adlativo | musetarantz | muserantz | musetarantz |
Adverbial | musetarako | muserako | musetarako |
Ablativo | musetatik | musetik | musetatik |
Partitivo | musik | - | - |
Prolativo | mustzat | - | - |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1 Naipes
- Mus
Información adicional
editar- Derivado: muslari.
Véase también
editarmūs | |
clásico (AFI) | [muːs] |
rima | us |
Etimología
editarSustantivo masculino
editarLocuciones
editarLocuciones con mūs [▲▼]
|
Información adicional
editar- Derivados: muscipulum, musculus, murinus, muscerdae, murex, mustela, mustella, mustelinus, mustricula