obscuratum

Latín

obscūrātum
clásico (AFI)	[ɔps.kuːˈraː.tũː]
rima	u.ra.tum

Forma verbal

1

Supino acusativo de obscūrō.

Forma de participio

2

Nominativo singular neutro de obscūrātus, participio perfecto pasivo de obscūrō.

3

Acusativo singular neutro de obscūrātus.

4

Vocativo singular neutro de obscūrātus.

5

Acusativo singular masculino de obscūrātus.