octavus

Latín editar

octāvus
clásico (AFI)	[ɔkˈtaː.wʊs]
rima	ok.ta.u̯us

Numerales latinos

← VII	VIII		IX →
Cardinal:		octō
Ordinal:		octāvus
Distributivo:		octōnī
Adverbial:		octiēs

Etimología editar

Del protoitálico *oktāwo-, del protoindoeuropeo *h₃ḱt(e)h₃-uó-.¹ Compárese el frigio antiguo οτυϝοι ϝετει (otuwoi wetei, "en el octavo año") y el griego antiguo ὄγδοος (ógdoos), preclásico ὄγδοϝος (ógdowos).¹

Adjetivo ordinal editar

*octāvus, octāva, octāvum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	octāvus	octāva	octāvum	octāvī	octāvae	octāva
Vocativo	octāve	octāva	octāvum	octāvī	octāvae	octāva
Acusativo	octāvum	octāvam	octāvum	octāvōs	octāvās	octāva
Genitivo	octāvī	octāvae	octāvī	octāvōrum	octāvārum	octāvōrum
Dativo	octāvō	octāvae	octāvō	octāvīs	octāvīs	octāvīs
Ablativo	octāvō	octāvā	octāvō	octāvīs	octāvīs	octāvīs

1: Octavo.

Referencias y notas editar

↑ ^1,0 ^1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 424-25. ISBN 978-90-04-16797-1

[vaan-1] 1,0 ^1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 424-25. ISBN 978-90-04-16797-1

1