ploratum

Latín

plōrātum
clásico (AFI)	[ploːˈraː.tũː]
rima	o.ra.tum

Forma verbal

1

Supino acusativo de plōrō.

Forma de participio

2

Nominativo singular neutro de plōrātus, participio perfecto pasivo de plōrō.

3

Acusativo singular neutro de plōrātus.

4

Vocativo singular neutro de plōrātus.

5

Acusativo singular masculino de plōrātus.