praecipitatio
| praecipitātiō | |
| clásico (AFI) | [ˌpraɪ.kɪ.pɪˈtaː.tɪ.oː] |
| grafías alternativas | præcipitātiō |
| rima | a.ti.o |
Etimología
editarDe parecipitō, -āre ("precipitar") y el sufijo tiō, verbalización de praeceps ("de cabeza"), del prefijo prae- y el sufijo -ceps2 ("cabeza"), de caput ("cabeza").[1]
Sustantivo femenino
editar3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | praecipitātiō | praecipitātiōnēs |
| Vocativo | praecipitātiō | praecipitātiōnēs |
| Acusativo | praecipitātiōnem | praecipitātiōnēs |
| Genitivo | praecipitātiōnis | praecipitātiōnum |
| Dativo | praecipitātiōnī | praecipitātiōnibus |
| Ablativo | praecipitātiōne | praecipitātiōnibus |
Descendientes
editarDescendientes [▲▼]
|
Véase también
editar
Wikipedia en latín tiene un artículo sobre praecipitatio.
