rikkoa
Finés
editarrikkoa | |
pronunciación (AFI) | [ˈrik.ːo.ɑ(ʔ)] |
silabación | rik-ko-a |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ikːoɑ |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo transitivo
editarVerbo intransitivo
editar- 5
- (+ partitivo + vastaan) Conculcar, transgredir.
- ~ hyviä tapoja vastaan transgredir contra los modales
Palabras relacionadas
editar- Sustantivos
- Verbos
Conjugación
editarConjugación de rikkoa
Formas personales | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Modo indicativo | |||||||||
presente | pretérito perfecto | ||||||||
positivo | negativo | positivo | negativo | ||||||
persona | singular | plural | singular | plural | persona | singular | plural | singular | plural |
1.ª | rikon | rikomme | en riko | emme riko | 1.ª | olen rikkonut | olemme rikkoneet | en ole rikkonut | emme ole rikkoneet |
2.ª | rikot | rikotte | et riko | ette riko | 2.ª | olet rikkonut | olette rikkoneet | et ole rikkonut | ette ole rikkoneet |
3.ª | rikkoo | rikkovat | ei riko | eivät riko | 3.ª | on rikkonut | ovat rikkoneet | ei ole rikkonut | eivät ole rikkoneet |
pasivo | rikotaan | ei rikota | pasivo | on rikottu | ei ole rikottu | ||||
pretérito imperfecto | pluscuamperfecto | ||||||||
positivo | negativo | positivo | negativo | ||||||
persona | singular | plural | singular | plural | persona | singular | plural | singular | plural |
1.ª | rikoin | rikoimme | en rikkonut | emme rikkoneet | 1.ª | olin rikkonut | olimme rikkoneet | en ollut rikkonut | emme olleet rikkoneet |
2.ª | rikoit | rikoitte | et rikkonut | ette rikkoneet | 2.ª | olit rikkonut | olitte rikkoneet | et ollut rikkonut | ette olleet rikkoneet |
3.ª | rikkoi | rikkoivat | ei rikkonut | eivät rikkoneet | 3.ª | oli rikkonut | olivat rikkoneet | ei ollut rikkonut | eivät olleet rikkoneet |
pasivo | rikottiin | ei rikottu | pasivo | oli rikottu | ei ollut rikottu | ||||
Modo condicional | |||||||||
presente | pretérito perfecto | ||||||||
positivo | negativo | positivo | negativo | ||||||
persona | singular | plural | singular | plural | persona | singular | plural | singular | plural |
1.ª | rikkoisin | rikkoisimme | en rikkoisi | emme rikkoisi | 1.ª | olisin rikkonut | olisimme rikkoneet | en olisi rikkonut | emme olisi rikkoneet |
2.ª | rikkoisit | rikkoisitte | et rikkoisi | ette rikkoisi | 2.ª | olisit rikkonut | olisitte rikkoneet | et olisi rikkonut | ette olisi rikkoneet |
3.ª | rikkoisi | rikkoisivat | ei rikkoisi | eivät rikkoisi | 3.ª | olisi rikkonut | olisivat rikkoneet | ei olisi rikkonut | eivät olisi rikkoneet |
pasivo | rikottaisiin | ei rikottaisi | pasivo | olisi rikottu | ei olisi rikottu | ||||
Modo potencial | |||||||||
presente | pretérito perfecto | ||||||||
positivo | negativo | positivo | negativo | ||||||
persona | singular | plural | singular | plural | persona | singular | plural | singular | plural |
1.ª | rikkonen | rikkonemme | en rikkone | emme rikkone | 1.ª | lienen rikkonut | lienemme rikkoneet | en liene rikkonut | emme liene rikkoneet |
2.ª | rikkonet | rikkonette | et rikkone | ette rikkone | 2.ª | lienet rikkonut | lienette rikkoneet | et liene rikkonut | ette liene rikkoneet |
3.ª | rikkonee | rikkonevat | ei rikkone | eivät rikkone | 3.ª | lienee rikkonut | lienevät rikkoneet | ei liene rikkonut | eivät liene rikkoneet |
pasivo | rikottaneen | ei rikottane | pasivo | lienee rikottu | ei liene rikottu | ||||
Imperativo presente | |||||||||
positivo | negativo | ||||||||
persona | singular | plural | singular | plural | |||||
1.ª | rikkokaamme | älkäämme rikkoko | |||||||
2.ª | riko | rikkokaa | älä riko | älkää rikkoko | |||||
3.ª | rikkokoon | rikkokoot | älköön rikkoko | älkööt rikkoko | |||||
pasivo | rikottakoon | älköön rikottako |
Formas nominales | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitivo | participio | ||||||||
activo | pasivo | activo | pasivo | ||||||
I | rikkoa | presente | rikkova | rikottava | |||||
largo I | rikkoakseen1 | pasado | rikkonut | rikottu | |||||
II | inesivo | rikkoessa2 | rikottaessa | agente | rikkoma4 | ||||
instructivo | rikkoen | – | agente negativo | rikkomaton | |||||
III | inesivo | rikkomassa | – | 1) Utilizado solamente con el sufijo posesivo; esto es la forma de la tercera persona singular y la tercera persona plural. 2) Utilizado en una oración acortada expresando actividad simultánea con la actividad de la oración afirmativa. Puede también ser utilizado con el sufijo posesivo. 3) Utilizado solamente con el sufijo posesivo; esto es la forma de la tercera persona singular y la tercera persona plural. 4) No existe en caso de verbos intransitivos. No lo confunda con sustantivos formados con el sufijo -ma/-mä. | |||||
elativo | rikkomasta | – | |||||||
ilativo | rikkomaan | – | |||||||
adesivo | rikkomalla | – | |||||||
abesivo | rikkomatta | – | |||||||
instructivo | rikkoman | rikottaman | |||||||
IV | nominativo | rikkominen | |||||||
partitivo | rikkomista | ||||||||
V | rikkomaisillaan3 |