scoilt
pronunciación falta agregar

Etimología

editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo femenino

editar
1
Rotura
2
Hendidura, fisura.

Verbo transitivo

editar
3
Partir.
4
Dividir.
5
Separar.

Conjugación

editar
scoilt
primera conjugación
Formas no personales
Sustantivo verbal scoilteadh
Adjetivo verbal scoilte
Formas personales
persona singular plural pasiva
autónoma
1.ª 2.ª 3.ª 1.ª 2.ª 3.ª
indicativo
Presente scoiltim scoilteann tú
scoiltir1
scoilteann sé, sí scoiltimid scoilteann sibh scoilteann siad
scoiltid1
scoiltear
Pretérito scoilt mé
scoilteas1
scoilt tú
scoiltis1
scoilt sé, sí scoilteamar scoilt sibh
scoilteabhair1
scoilt siad
scoilteadar1
scoilteadh
Pretérito imperfecto scoiltinn scoilteá scoilteadh sé, sí scoiltimis scoilteadh sibh scoiltidís scoiltí
Futuro scoiltfidh mé
scoiltfead1
scoiltfidh tú
scoiltfir1
scoiltfidh sé, sí scoiltfimid
scoiltfeam1
scoiltfidh sibh scoiltfidh siad
scoiltfid1
scoiltfear
Condicional scoiltfinn scoiltfeá scoiltfeadh sé, sí scoiltfimis scoiltfeadh sibh scoiltfidís scoiltfí
subjuntivo
Presente scoilte mé
scoiltead1
scoilte tú
scoiltir1
scoilte sé, sí scoiltimid scoilte sibh scoilte siad
scoiltid1
scoiltear
Pretérito scoiltinn scoilteá scoilteadh sé, sí scoiltimis scoilteadh sibh scoiltidís scoiltí
Imperativo scoiltim scoilt scoilteadh sé, sí scoiltimis scoiltigí scoiltidís scoiltear
1 dialectal

Referencias y notas

editar