seme
seme | |
pronunciación (AFI) | [ˈs̺e.me] |
Etimología
editarSustantivo animado
editarIndefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | seme | semea | semeak |
Ergativo | semek | semeak | semeek |
Dativo | semeri | semeari | semeei |
Genitivo | semeren | semearen | semeen |
Comitativo | semerekin | semearekin | semeekin |
Benefactivo | semerentzat | semearentzat | semeentzat |
Instrumental | semez | semeaz | semeez |
Inesivo | semerengan | semearengan | semeengan |
Adlativo | semerengana | semearengana | semeengana |
Adl. extremo | semerenganaino | semearenganaino | semeenganaino |
Ac. adlativo | semerenganantz | semearenganantz | semeenganantz |
Adverbial | semerenganako | semearenganako | semeenganako |
Ablativo | semerengandik | semearengandik | semeengandik |
Partitivo | semerik | - | - |
Prolativo | semetzat | - | - |
- 1
- Hijo.
Toki pona
editarseme | |
pronunciación (AFI) | /ˈseme/ |

Etimología
editarDel chino 什么 (shénme, 'qué')
Pronombre interrogativo
editar- 1
- Qué.
Referencias y notas
editar- ↑ Larry Trask. Etymological Dictionary of Basque. Editado por: Max W. Wheeler. Editorial: University of Sussex. Sussex, 2008.
- ↑ «seme» en Vocabolario etimologico della lingua italiana. Ottorino Pianigiani. Editorial: Albrighi, Segati e C. Roma, 1907.