sein

AlemánEditar
sein | |||
Pronunciación (AFI): | [ˈzaɪ̯n] |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Pronombre posesivoEditar
masculino | femenino | neutro | plural | |
---|---|---|---|---|
nominativo | sein | seine | sein | seine |
genitivo | seines | seiner | seines | seiner |
dativo | seinem | seiner | seinem | seinen |
acusativo | seinen | seine | sein | seine |
- 1
- Su.
- Ejemplo:
- «Das ist sein Problem. – Este es su problema.»
Verbo auxiliarEditar
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Verbo impersonalEditar
Verbo intransitivoEditar
FrancésEditar
sein | |||
Pronunciación (AFI): | /sɛ̃/ |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.