senatus
Latín editar
senātus | |
clásico (AFI) | [ˈs̠ɛnät̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈsɛːnät̪us] |
rima | e.na.tus |
- Pronunciación: [ seˈnaː.tus ] (clásica) (AFI)
Etimología editar
Sustantivo masculino editar
4.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | senātus | senātūs |
Vocativo | senātus | senātūs |
Acusativo | senātum | senātūs |
Genitivo | senātūs | senātuum |
Dativo | senātuī | senātibus |
Ablativo | senātū | senātibus |
- 1 Derecho, política
- Senado o parlamento.
|
Información adicional editar
- Derivados o cognados: senaculum, senator, senatorius, senatrix, senex.