tempo
EspañolEditar
tempo | |
Pronunciación (AFI): | [ˈtem.po] |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
tempo | tempos |
Véase tambiénEditar
TraduccionesEditar
Traducciones
Emiliano-romañoloEditar
tempo | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Del latín tempus
SustantivoEditar
- 1
- Tiempo
EsperantoEditar
tempo | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
SustantivoEditar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | tempo | tempoj |
Acusativo | tempon | tempojn |
- 1
- Tiempo
GallegoEditar
tempo | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Del latín tempus.
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
tempo | tempos |
- 1 Medición del tiempo.
- Tiempo.
LocucionesEditar
Véase tambiénEditar
ItalianoEditar
tempo | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Del latín tempus
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
tempo | tempi |
- 1
- Tiempo
PortuguésEditar
tempo | |
Pronunciación (AFI): | [ˈtẽm.pu] |
EtimologíaEditar
Del latín tempus
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
tempo | tempos |
- 1
- Tiempo.
LocucionesEditar
RefranesEditar
Referencias y notasEditar
- ↑ Labernia, Pedro (1866-1867). Novísimo diccionario de la lengua castellana con la correspondencia catalana, el mas completo de cuantos han salido á luz. Comprende todos los términos, frases, locuciones y refranes usados en España y Américas Españolas en el lenguaje comun, antiguo y moderno y las voces propias de ciencias, artes y oficios. Madrid: Espasa. (Tomo I, A–E; Tomo II, F–Z) Pág. 868