wołacz

Polaco

wołacz
pronunciación (AFI)	/ˈvɔ.wat͡ʂ/ ^ⓘ
silabación	wo-łacz
longitud silábica	bisílaba
rima	ɔwat͡ʂ

Etimología

De wołać ('llamar').

Sustantivo masculino e inanimado

**wołacz**
	Singular	Plural
Nominativo (Mianownik)	wołacz	wołacze
Genitivo (Dopełniacz)	wołacza	wołaczy
Dativo (Celownik)	wołaczowi	wołaczom
Acusativo (Biernik)	wołacz	wołacze
Instrumental (Narzędnik)	wołaczem	wołaczami
Locativo (Miejscownik)	wołaczu	wołaczach
Vocativo (Wołacz)	wołaczu	wołacze

1 Casos gramaticales

Sinónimo: wokatiwus.

Forma sustantiva

2: Forma del acusativo singular de wołacz.

Véase también

Wikipedia en polaco tiene un artículo sobre wołacz.

Referencias y notas

Obtenido de «https://es.wiktionary.org/w/index.php?title=wołacz&oldid=5692413»