-ficus
-ficus | |
clásico (AFI) | -ficus [ˈfɪkʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | -ficus [ˈfiːkus] |
rima | i.kus |
Etimología 1
editarDe facio.
Sufijo
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | -ficus | -fica | -ficum | -ficī | -ficae | -fica |
Vocativo | -fice | -fica | -ficum | -ficī | -ficae | -fica |
Acusativo | -ficum | -ficam | -ficum | -ficōs | -ficās | -fica |
Genitivo | -ficī | -ficae | -ficī | -ficōrum | -ficārum | -ficōrum |
Dativo | -ficō | -ficae | -ficō | -ficīs | -ficīs | -ficīs |
Ablativo | -ficō | -ficā | -ficō | -ficīs | -ficīs | -ficīs |
- 1
- Se compone con un sustantivo. Denota producción o causa.[1]
- Ejemplo: magnificus, terrificus, honorificus, etc.
Referencias y notas
editar- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.