acrior
ācrior | |
clásico (AFI) | [ˈaːk.rɪ.ɔr] [ˈaː.krɪ.ɔr] |
rima | a.kri.or |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
editar3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | ācrior | ācrius | ācriōrēs | ācriōra |
Vocativo | ācrior | ācrius | ācriōrēs | ācriōra |
Acusativo | ācriōrem | ācrius | ācriōrēs | ācriōra |
Genitivo | ācriōris | ācriōris | ācriōrum | ācriōrum |
Dativo | ācriōrī | ācriōrī | ācriōribus | ācriōribus |
Ablativo | ācriōre | ācriōre | ācriōribus | ācriōribus |
Locativo | {{{25}}} | {{{26}}} | {{{27}}} | {{{28}}} |
- 1
- Comparativo de ācer.[1]
Referencias y notas
editar- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.