adortus
| adortus | |
| clásico (AFI) | [aˈdɔr.tʊs] |
| rima | or.tus |
Forma verbal
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | adortus | adorta | adortum | adortī | adortae | adorta |
| Vocativo | adorte | adorta | adortum | adortī | adortae | adorta |
| Acusativo | adortum | adortam | adortum | adortōs | adortās | adorta |
| Genitivo | adortī | adortae | adortī | adortōrum | adortārum | adortōrum |
| Dativo | adortō | adortae | adortō | adortīs | adortīs | adortīs |
| Ablativo | adortō | adortā | adortō | adortīs | adortīs | adortīs |
- 1
- Participio perfecto activo de adorior.[1]
Referencias y notas
editar- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.