brutus
brūtus | |
clásico (AFI) | [ˈbruː.tʊs] |
rima | u.tus |
Etimología
editarAdjetivo
editarComparación | |
Comparativo: | brūtior¹ |
Superlativo: | brūtissimus¹ |
¹ sin testimonios en el clásico |
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | brūtus | brūta | brūtum | brūtī | brūtae | brūta |
Vocativo | brūte | brūta | brūtum | brūtī | brūtae | brūta |
Acusativo | brūtum | brūtam | brūtum | brūtōs | brūtās | brūta |
Genitivo | brūtī | brūtae | brūtī | brūtōrum | brūtārum | brūtōrum |
Dativo | brūtō | brūtae | brūtō | brūtīs | brūtīs | brūtīs |
Ablativo | brūtō | brūtā | brūtō | brūtīs | brūtīs | brūtīs |
Locuciones
editarReferencias y notas
editar- 1 2 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Página 76. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
- 1 2 Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.