buru
Chol
editarburu | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo
editarburu | |
pronunciación (AFI) | [´bu.ɾu] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | buru | burua | buruak |
Ergativo | buruk | buruak | buruek |
Dativo | bururi | buruari | buruei |
Genitivo | bururen | buruaren | buruen |
Comitativo | bururekin | buruarekin | buruekin |
Benefactivo | bururentzat | buruarentzat | buruentzat |
Causativo | bururengatik | buruarengatik | buruengatik |
Instrumental | buruz | buruaz | buruez |
Inesivo | burutan | buruan | buruetan |
Separativo | burutako | buruko | buruetako |
Adlativo | burutara | burura | buruetara |
Adl. extremo | burutaraino | bururaino | buruetaraino |
Ac. adlativo | burutarantz | bururantz | buruetarantz |
Adverbial | burutarako | bururako | buruetarako |
Ablativo | burutatik | burutik | buruetatik |
Partitivo | bururik | - |
-
|
Prolativo | burutzat | - |
-
|
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | buru | burua | buruak |
Ergativo | buruk | buruak | buruek |
Dativo | bururi | buruari | buruei |
Genitivo | bururen | buruaren | buruen |
Comitativo | bururekin | buruarekin | buruekin |
Benefactivo | bururentzat | buruarentzat | buruentzat |
Instrumental | buruz | buruaz | buruez |
Inesivo | bururengan | buruarengan | buruengan |
Adlativo | bururengana | buruarengana | buruengana |
Adl. extremo | bururenganaino | buruarenganaino | buruenganaino |
Ac. adlativo | bururenganantz | buruarenganantz | buruenganantz |
Adverbial | bururenganako | buruarenganako | buruenganako |
Ablativo | bururengandik | buruarengandik | buruengandik |
Partitivo | bururik | - |
-
|
Prolativo | burutzat | - |
-
|
Etimología
editarSustantivo
editar- 2
- Inteligencia, capacidad de razonar y de pensar.
- 4
- El extremo de algo, sobre todo cuando es la parte principal o más importante, como de la cama o de la mesa: cabecera.
- 7
- Estructura redonda de algunas plantas como los ajos.
- 8
- En un grupo de animales cada uno de ellos: cabeza.
- 9
- Espiga.
Información adicional
editar- Derivados: burubeltz, burumakur, hiriburu, hiriburutza
Locuciones
editarLocuciones con «buru» [▲▼]
Referencias y notas
editar- ↑ Larry Trask. Etymological Dictionary of Basque. Editado por: Max W. Wheeler. Editorial: University of Sussex. Sussex, 2008.