c'hoari

Bretón

c'hoari
pronunciación (AFI)	/ˈxwɑː.ri/

Del bretón medio hoari^[1].

Singular	Plural
c'hoari	c'hoarioù

Conjugación de *c'hoari*
Formas no personales
Infinitivo	c'hoari
Participio presente	o c'hoari
Participio pasado	c'hoariet
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª masculino	3.ª femenino	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	c'hoarian	c'hoariez	c'hoari	c'hoari	c'hoariomp	c'hoariit	c'hoariont	c'hoarier
Pretérito imperfecto	c'hoarien	c'hoaries	c'hoarie	c'hoarie	c'hoariemp	c'hoariec'h	c'hoarient	c'hoaried
Pretérito perfecto	c'hoariis	c'hoarijout	c'hoarias	c'hoarias	c'hoarijomp	c'hoarijoc'h	c'hoarijont	c'hoarijod
Futuro	c'hoariin	c'hoarii	c'hoario	c'hoario	c'hoariimp	c'hoariot	c'hoariint	c'hoarior
Modo condicional
Presente	c'hoarifen	c'hoarifes	c'hoarife	c'hoarife	c'hoarifemp	c'hoarifec'h	c'hoarifent	c'hoarifed
Pretérito	c'hoarijen	c'hoarijes	c'hoarije	c'hoarije	c'hoarijemp	c'hoarijec'h	c'hoarijent	c'hoarijed
Modo imperativo
Presente		c'hoari	c'hoariet	c'hoariet	c'hoariomp	c'hoariit	c'hoarient
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)
↑ Esta palabra provoca mutaciones por suavización, como si fuera femenina ; las palabras aer, amzer, avel, c'hwezh, lur, re y revr se comportan igual.