c'hoarzhin

Bretón

c'hoarzhin
pronunciación (AFI)	/ˈxwar.zĩn/
variantes	c'hoarzhet

Etimología

Del bretón medio huerzin.

Verbo intransitivo

1

Reír.

Conjugación

Conjugación de c'hoarzhin

Formas no personales
Infinitivo	c'hoarzhin
Participio presente	o c'hoarzhin
Participio pasado	c'hoarzhet
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª  m	3.ª  f	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	c'hoarzhan	c'hoarzhez	c'hoarzh	c'hoarzh	c'hoarzhomp	c'hoarzhit	c'hoarzhont	c'hoarzher
Pretérito imperfecto	c'hoarzhen	c'hoarzhes	c'hoarzhe	c'hoarzhe	c'hoarzhemp	c'hoarzhec'h	c'hoarzhent	c'hoarzhed
Pretérito perfecto	c'hoarzhis	c'hoarzhjout	c'hoarzhas	c'hoarzhas	c'hoarzhjomp	c'hoarzhjoc'h	c'hoarzhjont	c'hoarzhjod
Futuro	c'hoarzhin	c'hoarzhi	c'hoarzho	c'hoarzho	c'hoarzhimp	c'hoarzhot	c'hoarzhint	c'hoarzhor
Modo condicional
Presente	c'hoarzhfen	c'hoarzhfes	c'hoarzhfe	c'hoarzhfe	c'hoarzhfemp	c'hoarzhfec'h	c'hoarzhfent	c'hoarzhfed
Pretérito	c'hoarzhjen	c'hoarzhjes	c'hoarzhje	c'hoarzhje	c'hoarzhjemp	c'hoarzhjec'h	c'hoarzhjent	c'hoarzhjed
Modo imperativo
Presente		c'hoarzh	c'hoarzhet	c'hoarzhet	c'hoarzhomp	c'hoarzhit	c'hoarzhent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Información adicional

• Derivación: gwenc'hoarzhin, minc'hoarzhin, mousc'hoarzhin.
• Morfología: c'hoarzh, -in (desinencia verbal).