dilucidus
Latín editar
dīlūcidus | |
clásico (AFI) | [diːˈluː.kɪ.dʊs] |
rima | u.ki.dus |
Etimología editar
Del prefijo dis- y lūcidus ("claro").1
Adjetivo editar
Comparación | |
Comparativo: | dīlūcidior |
Superlativo: | dīlūcidissimus |
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | dīlūcidus | dīlūcida | dīlūcidum | dīlūcidī | dīlūcidae | dīlūcida |
Vocativo | dīlūcide | dīlūcida | dīlūcidum | dīlūcidī | dīlūcidae | dīlūcida |
Acusativo | dīlūcidum | dīlūcidam | dīlūcidum | dīlūcidōs | dīlūcidās | dīlūcida |
Genitivo | dīlūcidī | dīlūcidae | dīlūcidī | dīlūcidōrum | dīlūcidārum | dīlūcidōrum |
Dativo | dīlūcidō | dīlūcidae | dīlūcidō | dīlūcidīs | dīlūcidīs | dīlūcidīs |
Ablativo | dīlūcidō | dīlūcidā | dīlūcidō | dīlūcidīs | dīlūcidīs | dīlūcidīs |
- 1
- Dicho de piedras preciosas o similar: cristalino, diáfano, claro, terso.1
- 2
- Claro, lúcido, inteligible, distinto.1