Galaicoportugués
editar
Forma flexiva
editar
Forma sustantiva
editar
- 1
- Forma del nominativo plural de ervum.
- 2
- Forma del vocativo plural de ervum.
- 3
- Forma del acusativo plural de ervum.
Etimología 1
editar
Del galaicoportugués erva, y este del latín herba, del protoindoeuropeo *gʰreH₁-, *g(')herə-.
Sustantivo femenino
editar
Singular
|
Plural
|
erva
|
ervas
|
- 1 Plantas
- Césped, grama, hierba, pasto o yerba.
- 2 Plantas
- Cualquiera hierba o yerba.
- 3 Plantas
- Hierba mate, mate, té de los jesuitas o yerba mate.
- Ámbito: Brasil meridional.
- Uso: coloquial.
- Sinónimo: erva-mate.
- 4 Plantas
- Mala hierba, maleza, monte o yuyo.
- 5 Farmacología
- Cáñamo índico, cannabis, chala, grifa, hierba, kifi, macoña, maría, marihuana, marijuana o mariguana.
Información adicional
editar
- Derivados: erva, ervaçal, ervagem, ervanaria, ervanário, ervoso, herbáceo, herbicida, herbívoro, herbolário, herborista, herborização, herborizador, herborizar.
Véase también
editar
Referencias y notas
editar
- ↑ obsoleta
- ↑ subsilvano
- ↑ bajo engadino