fetus
Inglés editar
fetus | |
Reino Unido (AFI) | [ˈfiː.təs] ⓘ |
EE. UU., Canadá (AFI) | /ˈfi.təs/ [ˈfi.ɾəs] ⓘ |
grafías alternativas | foetus1, fœtus2 |
Etimología 1 editar
Sustantivo editar
Singular | Plural |
---|---|
fetus | fetuses |
- 1
- Feto.
Latín editar
fetus | |
clásico (AFI) | fētus [ˈfeːt̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | fētus [ˈfɛːt̪us] |
clásico (AFI) | fētus [ˈfeːt̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | fētus [ˈfɛːt̪us] |
rima | eː.tus |
Etimología 1 editar
Del protoitálico *fēto-, del protoindoeuropeo *dʰeh₁-to- ("que ha parido", "que ha dado a luz"), participio del protoindoeuropeo *dʰeh₁(i)- ("mamar").3
→ fēcundus, fēlix, fēlō, fēnus, fīlius, fēmina.
Adjetivo editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | fētus | fēta | fētum | fētī | fētae | fēta |
Vocativo | fēte | fēta | fētum | fētī | fētae | fēta |
Acusativo | fētum | fētam | fētum | fētōs | fētās | fēta |
Genitivo | fētī | fētae | fētī | fētōrum | fētārum | fētōrum |
Dativo | fētō | fētae | fētō | fētīs | fētīs | fētīs |
Ablativo | fētō | fētā | fētō | fētīs | fētīs | fētīs |
- 1
- Preñado, embarazado.
- Uso: literario
- 2
- Fructífero, fértil.
- Uso: literario
- 3
- Repleto.
- Uso: figurado
- Ejemplo: loca feta furentibus austris (posible referencia sin formato: → "parajes repletos de furiosos vientos" Virgilio. Eneida, 1, 51).
Etimología 2 editar
Sustantivo masculino editar
4.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | fētus | fētūs |
Vocativo | fētus | fētūs |
Acusativo | fētum | fētūs |
Genitivo | fētūs | fētuum |
Dativo | fētuī | fētibus |
Ablativo | fētū | fētibus |
- 1
- Parto, eclosión.
- 2
- Prole, progenie.
- 3
- Fruto, cosecha.
- 4
- Producción, rendimiento.
- Uso: figurado
Serbocroata editar
fetus | |
pronunciación (AFI) | /fetus/ |
grafías alternativas | фе́тус4 |
Etimología 1 editar
Sustantivo masculino editar
- 1
- Feto.
- Ámbito: serbio