iocatus
iocātus | |
clásico (AFI) | [jɔˈka:.tʊs] |
rima | i̯o.ka.tus |
Forma verbal
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | iocātus | iocāta | iocātum | iocātī | iocātae | iocāta |
Vocativo | iocāte | iocāta | iocātum | iocātī | iocātae | iocāta |
Acusativo | iocātum | iocātam | iocātum | iocātōs | iocātās | iocāta |
Genitivo | iocātī | iocātae | iocātī | iocātōrum | iocātārum | iocātōrum |
Dativo | iocātō | iocātae | iocātō | iocātīs | iocātīs | iocātīs |
Ablativo | iocātō | iocātā | iocātō | iocātīs | iocātīs | iocātīs |
- 1
- Participio perfecto activo de iocor.