laetificatus
Latín editar
| laetificātus | |
| clásico (AFI) | [ˌlaɪ.tɪ.fɪˈka:.tʊs] |
| rima | i.ka.tus |
Forma verbal editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | laetificātus | laetificāta | laetificātum | laetificātī | laetificātae | laetificāta |
| Vocativo | laetificāte | laetificāta | laetificātum | laetificātī | laetificātae | laetificāta |
| Acusativo | laetificātum | laetificātam | laetificātum | laetificātōs | laetificātās | laetificāta |
| Genitivo | laetificātī | laetificātae | laetificātī | laetificātōrum | laetificātārum | laetificātōrum |
| Dativo | laetificātō | laetificātae | laetificātō | laetificātīs | laetificātīs | laetificātīs |
| Ablativo | laetificātō | laetificātā | laetificātō | laetificātīs | laetificātīs | laetificātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de laetificō.