lent
lent | |
pronunciación (AFI) | [lent] |
silabación | lent |
rima | ent |
Etimología
editarDel alemán Linte.
Sustantivo
editar- 1
- Cinta.
- Derivado: lentə almaq
Bretón
editarlent | |
pronunciación (AFI) | [ˈlen(t)] |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | en(t) |
Etimología 1
editarEtimología 2
editarCatalán antiguo
editarFrancés antiguo
editarFrancés medio
editarFriulano
editarNormando
editarOccitano
editarProvenzal antiguo
editarRumano
editarlent | |
pronunciación (AFI) | /lent/ |
silabación | lent |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
grafías alternativas | лент[6] |
rima | ent |
Etimología
editarAdjetivo
editarReferencias y notas
editar- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)
- 1 2 «lent» en Gran diccionari de la llengua catalana. Editorial: Institut d'Estudis Catalans. Barcelona, 1998.
- ↑ «lent» en Vocabulari de la llengua catalana medieval. Editorial: IEC.
- ↑ «lent» en Dictionnaire de l'Académie Française. Editorial: Hachette. 8.ª ed, París.
- ↑ «lent». En: Anglo-Norman On-Line Hub.
- ↑ Moldavia
- ↑ «lent» en DEX online.