necessitas
| necessitās | |
| clásico (AFI) | [nɛˈkɛs.sɪ.taːs] |
| rima | es.si.tas |
Etimología
editarDe necesse ("necesario") y el sufijo tās, y aquel del prefijo ne- y cēdō, -ere ("ir", "proceder").[1]
Sustantivo femenino
editar3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | necessitās | necessitātēs |
| Vocativo | necessitās | necessitātēs |
| Acusativo | necessitātem | necessitātēs |
| Genitivo | necessitātis | necessitātum |
| Dativo | necessitātī | necessitātibus |
| Ablativo | necessitāte | necessitātibus |
- 1
- Necesidad.
Descendientes
editar
|
Referencias y notas
editar- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.