negotiatus
negōtiātus | |
clásico (AFI) | [nɛˌgoː.tɪˈa:.tʊs] |
rima | i.a.tus |
Forma verbal
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | negōtiātus | negōtiāta | negōtiātum | negōtiātī | negōtiātae | negōtiāta |
Vocativo | negōtiāte | negōtiāta | negōtiātum | negōtiātī | negōtiātae | negōtiāta |
Acusativo | negōtiātum | negōtiātam | negōtiātum | negōtiātōs | negōtiātās | negōtiāta |
Genitivo | negōtiātī | negōtiātae | negōtiātī | negōtiātōrum | negōtiātārum | negōtiātōrum |
Dativo | negōtiātō | negōtiātae | negōtiātō | negōtiātīs | negōtiātīs | negōtiātīs |
Ablativo | negōtiātō | negōtiātā | negōtiātō | negōtiātīs | negōtiātīs | negōtiātīs |
- 1
- Participio perfecto activo de negōtior.