numeratio
| numerātiō | |
| clásico (AFI) | [nʊ.mɛˈraː.tɪ.oː] |
| rima | a.ti.o |
Etimología
editarDe numerō, -āre ("contar") y el sufijo tiō, y aquel la verbalización de numerus ("número").[1]
Sustantivo femenino
editar3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | numerātiō | numerātiōnēs |
| Vocativo | numerātiō | numerātiōnēs |
| Acusativo | numerātiōnem | numerātiōnēs |
| Genitivo | numerātiōnis | numerātiōnum |
| Dativo | numerātiōnī | numerātiōnibus |
| Ablativo | numerātiōne | numerātiōnibus |