obitus
obitus | |
clásico (AFI) | [ˈɔ.bɪ.tʊs] |
rima | o.bi.tus |
Forma verbal
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | obitus | obita | obitum | obitī | obitae | obita |
Vocativo | obite | obita | obitum | obitī | obitae | obita |
Acusativo | obitum | obitam | obitum | obitōs | obitās | obita |
Genitivo | obitī | obitae | obitī | obitōrum | obitārum | obitōrum |
Dativo | obitō | obitae | obitō | obitīs | obitīs | obitīs |
Ablativo | obitō | obitā | obitō | obitīs | obitīs | obitīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de obeō.