reizhañ

Bretón

reizhañ
pronunciación (AFI)	/ˈrɛj.zã/
variantes	reizhiñ

Etimología

De reizh y el sufijo -añ.

Verbo transitivo

1

Corregir.

2

Rectificar.

Conjugación

Conjugación de reizhañ

Formas no personales
Infinitivo	reizhañ
Participio presente	o reizhañ
Participio pasado	reizhet
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª masculino	3.ª femenino	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	reizhan	reizhez	reizh	reizh	reizhomp	reizhit	reizhont	reizher
Pretérito imperfecto	reizhen	reizhes	reizhe	reizhe	reizhemp	reizhec'h	reizhent	reizhed
Pretérito perfecto	reizhis	reizhjout	reizhas	reizhas	reizhjomp	reizhjoc'h	reizhjont	reizhjod
Futuro	reizhin	reizhi	reizho	reizho	reizhimp	reizhot	reizhint	reizhor
Modo condicional
Presente	reizhfen	reizhfes	reizhfe	reizhfe	reizhfemp	reizhfec'h	reizhfent	reizhfed
Pretérito	reizhjen	reizhjes	reizhje	reizhje	reizhjemp	reizhjec'h	reizhjent	reizhjed
Modo imperativo
Presente		reizh	reizhet	reizhet	reizhomp	reizhit	reizhent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo