scriptus
scrīptus | |
clásico (AFI) | scrīptus [ˈs̠kriːpt̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | scrīptus [ˈskript̪us] |
rima | iːp.tus |
Forma verbal
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | scrīptus | scrīpta | scrīptum | scrīptī | scrīptae | scrīpta |
Vocativo | scrīpte | scrīpta | scrīptum | scrīptī | scrīptae | scrīpta |
Acusativo | scrīptum | scrīptam | scrīptum | scrīptōs | scrīptās | scrīpta |
Genitivo | scrīptī | scrīptae | scrīptī | scrīptōrum | scrīptārum | scrīptōrum |
Dativo | scrīptō | scrīptae | scrīptō | scrīptīs | scrīptīs | scrīptīs |
Ablativo | scrīptō | scrīptā | scrīptō | scrīptīs | scrīptīs | scrīptīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de scrībō.