vicina
Italiano editar
vicina | |
pronunciación (AFI) | /viˈt͡ʃi.na/ |
silabación | vi-ci-na |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | i.na |
Etimología editar
Del italiano antiguo vicina ("vecina"), y este del latín vīcīnam ("vecina").
Forma adjetiva editar
- 1
- Forma del femenino singular de vicino.
Sustantivo femenino editar
Singular | Plural |
---|---|
vicina | vicine |
- 2
- Vecina.
Información adicional editar
Italiano antiguo editar
vicina | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Sustantivo femenino editar
- 1
- Vecina.
Latín editar
vīcīna | |
pronunciación (AFI) | [wiːˈkiː.na] |
rima | u̯i.ki.na |
Etimología editar
De vīcīnus ("vecino") y el sufijo -a.
Sustantivo femenino editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | vicina | vicinae |
Vocativo | vicina | vicinae |
Acusativo | vicinam | vicinās |
Genitivo | vicinae | vicinārum |
Dativo | vicinae | vicinīs |
Ablativo | vicinā | vicinīs |
- 1
- Vecina.
Información adicional editar
|