caritas
Español editar
| caritas | |
| pronunciación (AFI) | [kaˈɾi.t̪as] |
| silabación | ca-ri-tas |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | i.tas |
Forma flexiva editar
Forma sustantiva editar
- 1
- Forma del plural de carita.
Latín editar
| caritas | |
| clásico (AFI) | cāritās [ˈkäːrɪt̪äːs̠] |
| eclesiástico (AFI) | cāritās [ˈkäːrit̪äs] |
| variantes | charitas |
| rima | aː.ri.taːs |
Etimología 1 editar
De cārus ("caro") y el sufijo tās.1
Sustantivo femenino editar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | cāritās | cāritātēs |
| Vocativo | cāritās | cāritātēs |
| Acusativo | cāritātem | cāritātēs |
| Genitivo | cāritātis | cāritātum |
| Dativo | cāritātī | cāritātibus |
| Ablativo | cāritāte | cāritātibus |
- 1
- Cualidad de caro, de tener el precio alto: preciosidad, carestía, careza.1
- 2
- Amor, afecto, estima.
- 3
- Caridad.
- Uso: contexto, medieval
- 4
- Generosidad.
- Uso: contexto, medieval