conspectus
cōnspectus | |
clásico (AFI) | [kõːsˈpɛk.tʊs] [kɔnsˈpɛk.tʊs] |
rima | ek.tus |
Forma verbal
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | cōnspectus | cōnspecta | cōnspectum | cōnspectī | cōnspectae | cōnspecta |
Vocativo | cōnspecte | cōnspecta | cōnspectum | cōnspectī | cōnspectae | cōnspecta |
Acusativo | cōnspectum | cōnspectam | cōnspectum | cōnspectōs | cōnspectās | cōnspecta |
Genitivo | cōnspectī | cōnspectae | cōnspectī | cōnspectōrum | cōnspectārum | cōnspectōrum |
Dativo | cōnspectō | cōnspectae | cōnspectō | cōnspectīs | cōnspectīs | cōnspectīs |
Ablativo | cōnspectō | cōnspectā | cōnspectō | cōnspectīs | cōnspectīs | cōnspectīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de cōnspiciō.