dañsal
Bretón
editardañsal | |
pronunciación (AFI) | /ˈdã.sːal/ |
variantes | dañsañ, dañsiñ |
Etimología
editarVerbo transitivo e intransitivo
editarMutación | lema |
---|---|
Radical |
dañsal |
Suave |
zañsal |
Dura |
tañsal |
.
Conjugación
editarFormas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | dañsal | |||||||
Participio presente |
o tañsal | |||||||
Participio pasado | dañset | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª masculino | 3.ª femenino | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | dañsan | dañsez | dañs | dañs | dañsomp | dañsit | dañsont | dañser |
Pretérito imperfecto | dañsen | dañses | dañse | dañse | dañsemp | dañsec'h | dañsent | dañsed |
Pretérito perfecto | dañsis | dañsjout | dañsas | dañsas | dañsjomp | dañsjoc'h | dañsjont | dañsjod |
Futuro | dañsin | dañsi | dañso | dañso | dañsimp | dañsot | dañsint | dañsor |
Modo condicional | ||||||||
Presente | dañsfen | dañsfes | dañsfe | dañsfe | dañsfemp | dañsfec'h | dañsfent | dañsfed |
Pretérito | dañsjen | dañsjes | dañsje | dañsje | dañsjemp | dañsjec'h | dañsjent | dañsjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | dañs | dañset | dañset | dañsomp | dañsit | dañsent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Información adicional
editarReferencias y notas
editar- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).