icono de desambiguación Entradas similares:  Dalla, dallá
dalla
yeísta (AFI) [ˈd̪a.ʝa]
no yeísta (AFI) [ˈd̪a.ʎa]
sheísta (AFI) [ˈd̪a.ʃa]
zheísta (AFI) [ˈd̪a.ʒa]
silabación da-lla
acentuación llana
longitud silábica bisílaba
rimas a.ʃa, a.ʝa, a.ʎa, a.ʒa

Forma flexiva

editar

Forma verbal

editar
1
Tercera persona del singular (él, ella, ello; usted, 2.ª persona) del presente de indicativo de dallar.
2
Segunda persona del singular (tú) del imperativo afirmativo de dallar.
dalla
central (AFI) [ˈda.ʎə]
valenciano (AFI) [ˈda.ʎa]
baleárico (AFI) [ˈda.ʎə]
acentuación llana
longitud silábica bisílaba
rima a.ʎə

Etimología 1

editar

Del latín dacŭlam (posiblemente).

Una dalla.

Sustantivo femenino

editar
Singular Plural
dalla dalles
1 Agricultura
Dalle, echona o guadaña.

Información adicional

editar

Forma flexiva

editar

Forma verbal

editar
1
Tercera persona del singular (ella, ell, vostè) del presente de indicativo de dallar.
  • Ejemplo: Cap pagés dalla el blat quan plou.
dalla
pronunciación (AFI) [da.la]
homófonos dallas, dallât
rima a

Forma flexiva

editar

Forma verbal

editar
1
Tercera persona del singular (elle, on, il) del pretérito de indicativo de daller.
dalla
pronunciación (AFI) /ˈdal.la/
silabación dal-la
acentuación llana
longitud silábica bisílaba
variantes da la
rima al.la

Forma flexiva

editar

Contracción

editar
1
Contracción de la preposición da y el artículo la.

Yuracaré

editar
dalla
pronunciación falta agregar

Etimología 1

editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

editar
1 Anatomía
Cabeza.

Referencias y notas

editar
    • «dalla» en Gran diccionari de la llengua catalana. Editorial: Institut d'Estudis Catalans. Barcelona, 1998.