divus

Latín

dīvus
clásico (AFI)	[ˈdiː.wʊs]
rima	i.u̯us

Etimología

de deus ('dios').

Adjetivo

*dīvus, dīva, dīvum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	dīvus	dīva	dīvum	dīvī	dīvae	dīva
Vocativo	dīve	dīva	dīvum	dīvī	dīvae	dīva
Acusativo	dīvum	dīvam	dīvum	dīvōs	dīvās	dīva
Genitivo	dīvī	dīvae	dīvī	dīvōrum	dīvārum	dīvōrum
Dativo	dīvō	dīvae	dīvō	dīvīs	dīvīs	dīvīs
Ablativo	dīvō	dīvā	dīvō	dīvīs	dīvīs	dīvīs

1

Sinónimo: dīvīnus

Sustantivo masculino

*dīvus, dīvī*
	Singular	Plural
2.ª declinación (-us)
Nominativo	dīvus	dīvī
Vocativo	dīve	dīvī
Acusativo	dīvum	dīvōs
Genitivo	dīvī	dīvōrum
Dativo	dīvō	dīvīs
Ablativo	dīvō	dīvīs

2: Dios, divinidad.

3: Título otorgado a los emperadores romanos divinizados después de su muerte, también a Julio César.

Referencias y notas

Obtenido de «https://es.wiktionary.org/w/index.php?title=divus&oldid=4979046»