kontañ

Bretón editar

De kont y el sufijo -añ.

.

Conjugación de *kontañ*
Formas no personales
Infinitivo	kontañ
Participio presente	o kontañ
Participio pasado	kontet
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª m	3.ª f	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	kontan	kontez	kont	kont	kontomp	kontit	kontont	konter
Pretérito imperfecto	konten	kontes	konte	konte	kontemp	kontec'h	kontent	konted
Pretérito perfecto	kontis	kontjout	kontas	kontas	kontjomp	kontjoc'h	kontjont	kontjod
Futuro	kontin	konti	konto	konto	kontimp	kontot	kontint	kontor
Modo condicional
Presente	kontfen	kontfes	kontfe	kontfe	kontfemp	kontfec'h	kontfent	kontfed
Pretérito	kontjen	kontjes	kontje	kontje	kontjemp	kontjec'h	kontjent	kontjed
Modo imperativo
Presente		kont	kontet	kontet	kontomp	kontit	kontent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Favereau, Francis. Dictionaire français-breton-français, Skol Vreizh, recherche avancée avec les mutations de consonnes (en francés y bretón).
(2009) Geriadur ar skiantoù rik hag an teknikoù (en francés y bretón). Kreizenn Ar Geriaouiñ.