latus

Latín

latus
clásico (AFI)	lātus [ˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
eclesiástico (AFI)	lātus [ˈläːt̪us]
rima	aː.tus

Etimología 1

Incierta.^[1]

Adjetivo

Comparación
Comparativo:	lātior
Superlativo:	lātissimus

*lātus, lāta, lātum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	lātus	lāta	lātum	lātī	lātae	lāta
Vocativo	lāte	lāta	lātum	lātī	lātae	lāta
Acusativo	lātum	lātam	lātum	lātōs	lātās	lāta
Genitivo	lātī	lātae	lātī	lātōrum	lātārum	lātōrum
Dativo	lātō	lātae	lātō	lātīs	lātīs	lātīs
Ablativo	lātō	lātā	lātō	lātīs	lātīs	lātīs

1: Amplio, ancho.^[2]

Este lema en este idioma es ampliable. Retira este aviso si la mayor parte de las acepciones ya están incluidas.

Etimología 2

Incierta.^[1]

Sustantivo neutro

*latus, lateris*
	Singular	Plural
3.ª declinación (n consonante)
Nominativo	latus	latera
Vocativo	latus	latera
Acusativo	latus	latera
Genitivo	lateris	laterum
Dativo	laterī	lateribus
Ablativo	latere	lateribus

1: Lado, costado, flanco.^[2]

Este lema en este idioma es ampliable. Retira este aviso si la mayor parte de las acepciones ya están incluidas.

Forma flexiva

Forma verbal

*lātus, lāta, lātum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	lātus	lāta	lātum	lātī	lātae	lāta
Vocativo	lāte	lāta	lātum	lātī	lātae	lāta
Acusativo	lātum	lātam	lātum	lātōs	lātās	lāta
Genitivo	lātī	lātae	lātī	lātōrum	lātārum	lātōrum
Dativo	lātō	lātae	lātō	lātīs	lātīs	lātīs
Ablativo	lātō	lātā	lātō	lātīs	lātīs	lātīs

1: Participio perfecto pasivo de ferō.

Referencias y notas

↑ ^1,0 ^1,1 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 329-30. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
↑ ^2,0 ^2,1 Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.

Obtenido de «https://es.wiktionary.org/w/index.php?title=latus&oldid=5649047»