negotiatio
LatínEditar
negōtiātiō | |
Clásico (AFI): | [nɛˌgoː.tɪˈaː.tɪ.oː] |
EtimologíaEditar
De negōtior, -ārī ("negociar") y el sufijo -tiō, y aquel la verbalización de negōtium ("negocio").1
Sustantivo femeninoEditar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | negōtiātiō | negōtiātiōnēs |
Vocativo | negōtiātiō | negōtiātiōnēs |
Acusativo | negōtiātiōnem | negōtiātiōnēs |
Genitivo | negōtiātiōnis | negōtiātiōnum |
Dativo | negōtiātiōnī | negōtiātiōnibus |
Ablativo | negōtiātiōne | negōtiātiōnibus |