perspectus
Latín editar
perspectus | |
clásico (AFI) | [pɛrˈs̠pɛkt̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [perˈspɛkt̪us] |
rima | ek.tus |
Etimología 1 editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo editar
- 1
- Conocido mediante observación o experiencia, probado.
- Uso: dícese de personas, cualidades, etc.1
- Uso: dícese de hechos.1
Forma flexiva editar
Forma verbal editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | perspectus | perspecta | perspectum | perspectī | perspectae | perspecta |
Vocativo | perspecte | perspecta | perspectum | perspectī | perspectae | perspecta |
Acusativo | perspectum | perspectam | perspectum | perspectōs | perspectās | perspecta |
Genitivo | perspectī | perspectae | perspectī | perspectōrum | perspectārum | perspectōrum |
Dativo | perspectō | perspectae | perspectō | perspectīs | perspectīs | perspectīs |
Ablativo | perspectō | perspectā | perspectō | perspectīs | perspectīs | perspectīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de perspiciō.1