sînge
Normando editar
sînge | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Del francés antiguo singe ("simio"), y este del latín sīmïum ("simio").
Sustantivo masculino editar
Rumano editar
sînge | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Del latín vulgar *sanguem.
Sustantivo neutro editar
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un sînge | niște sîngiuri |
Genitivo– Dativo |
unui sînge | unor sîngiuri |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
sîngele | sîngiurile |
Genitivo– Dativo |
sîngelui | sîngiurilor |
Vocativo | Singular | Plural |
sînge sîngee |
sîngiurilor |
- 1
- Grafía alternativa de sânge.