troc’hañ

 Entradas similares:  trochan

Bretón

troc'hañ
pronunciación (AFI)	/ˈtrɔː.ɣã/
variantes	troc'hiñ

Etimología

Del bretón medio trouchaff.

Verbo transitivo

troc’hañ

Mutación	lema
Radical	troc'hañ
Suave	droc'hañ
Aspirada	zroc'hañ

1

Cortar.

Conjugación

Conjugación de troc’hañ

Formas no personales
Infinitivo	troc'hañ
Participio presente	o troc'hañ
Participio pasado	troc'het
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª masculino	3.ª femenino	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	troc'han	troc'hez	troc'h	troc'h	troc'homp	troc'hit	troc'hont	troc'her
Pretérito imperfecto	troc'hen	troc'hes	troc'he	troc'he	troc'hemp	troc'hec'h	troc'hent	troc'hed
Pretérito perfecto	troc'his	troc'hjout	troc'has	troc'has	troc'hjomp	troc'hjoc'h	troc'hjont	troc'hjod
Futuro	troc'hin	troc'hi	troc'ho	troc'ho	troc'himp	troc'hot	troc'hint	troc'hor
Modo condicional
Presente	troc'hfen	troc'hfes	troc'hfe	troc'hfe	troc'hfemp	troc'hfec'h	troc'hfent	troc'hfed
Pretérito	troc'hjen	troc'hjes	troc'hje	troc'hje	troc'hjemp	troc'hjec'h	troc'hjent	troc'hjed
Modo imperativo
Presente		troc'h	troc'het	troc'het	troc'homp	troc'hit	troc'hent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Información adicional

• Morfología: troc'h, -añ (desinencia verbal).