unanimitas
| ūnanimitās | |
| clásico (AFI) | [uː.naˈnɪ.mɪ.taːs] |
| rima | i.mi.tas |
Etimología
editarDe ūnanimus ("unánime") y el sufijo tās, y aquel de ūnus ("uno") y anima ("aliento").[1]
Sustantivo femenino
editar3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | ūnanimitās | ūnanimitātēs |
| Vocativo | ūnanimitās | ūnanimitātēs |
| Acusativo | ūnanimitātem | ūnanimitātēs |
| Genitivo | ūnanimitātis | ūnanimitātum |
| Dativo | ūnanimitātī | ūnanimitātibus |
| Ablativo | ūnanimitāte | ūnanimitātibus |
- 1
- Concordancia en el propósito, en el objetivo: unanimidad, conformidad.[1]
Descendientes
editar
|