Latín editar

appretiō
clásico (AFI) [apˈprɛ.tɪ.oː]
rima e.ti.o

Etimología editar

Del prefijo ad- (preposición) y pretium ("precio").

Verbo transitivo editar

presente activo appretiō, presente infinitivo appretiāre, perfecto activo appretiāvī, supino appretiātum.

1
Valorar, evaluar.1

Conjugación editar

Referencias y notas editar

  1. Georges, Heinrich (1913). "appretio". En: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft