glin
Bretón
editarglin | |
pronunciación (AFI) | /ˈɡlĩːn/ |
Etimología
editarSustantivo masculino
editarVéase también
editarCórnico (Standard Written Form)
editarGalés
editarglin | |
pronunciación (AFI) | /ɡlin/ |
silabación | glin |
longitud silábica | monosílaba |
rima | in |
Etimología
editarDe glina.
Sustantivo masculino
editarForma sustantiva
editar- 1
- Forma del acusativo singular de glin.
Véase también
editarReferencias y notas
editar- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)