gran
gran | |
pronunciación (AFI) | [ˈɡɾan] |
silabación | gran |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | an |
Etimología
editarDel castellano antiguo gran, grand, apócope de grande, del latín grandis.
Adjetivo
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | gran | grandes |
Femenino | gran | grandes |
- 1
- Apócope de grande.
- Uso: cuando precede al sustantivo al que califica, excepto si viene modificado por los adverbios más o menos.
- Ejemplo:
-Y yo también, -dijo un tercero, gran labrador por mas señas, interviniendo en aquel diálogo.Pedro Antonio de Alarcón y Ariza. La Alpujarra. Capítulo Cuarta parte, capítulo I. 1874.
Véase también
editarTraducciones
editarTraducciones [▲▼]
Ver traducciones de grande. |
Aragonés
editarGallego
editarOccitano
editargran | |
pronunciación (AFI) | [ˈɡrɑːn] |
Etimología 1
editarEtimología 2
editarDel latín medieval granum, una designación para pesos menores; a su vez de granum ('grano').
Sustantivo
editarSingular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | gran | granet | gran | granen |
Genitivo | grans | granets | grans | granens |