laetificus
Latín editar
laetificus | |
clásico (AFI) | [laɪˈtɪ.fɪ.kʊs] |
rima | i.fi.kus |
Etimología editar
De laetus ("abundante", "alegre", etc.) y el sufijo -ficus.1
Adjetivo editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | laetificus | laetifica | laetificum | laetificī | laetificae | laetifica |
Vocativo | laetifice | laetifica | laetificum | laetificī | laetificae | laetifica |
Acusativo | laetificum | laetificam | laetificum | laetificōs | laetificās | laetifica |
Genitivo | laetificī | laetificae | laetificī | laetificōrum | laetificārum | laetificōrum |
Dativo | laetificō | laetificae | laetificō | laetificīs | laetificīs | laetificīs |
Ablativo | laetificō | laetificā | laetificō | laetificīs | laetificīs | laetificīs |
- b
- Exuberante, productivo.
- Uso: dícese aparentemente de plantas.1